De vraag die mij al een tijdje heeft bezig gehouden als technisch student en tweaker is de volgende: Zal ik een 3D-printer kopen? Er zijn een aantal dingen aan vooraf gegaan, voor de studie heb ik namelijk regelmatig in CAD-software verschillende dingen moeten ontwerpen waarna er analyses op zijn losgelaten. Zo heb ik een keer een auto, satelliet en een soort vliegtuig gemaakt waarmee energie opgewekt kan worden. Hoe dan ook, een hoop leuke dingen maar ik woon in een studio, dus als zo’n ding stinkt moet ik het niet.

Ik heb uiteindelijk een 3D-printer ontvangen van Artillery, dit is een bedrijf uit China die voornamelijk 3D-printers maken. De 3D-printers lijken zo goed als allemaal op elkaar, maar ze verschillen vaak in features en grootte. In dit geval heb ik een Artillery Hornet gehad, een apparaat welke een maximale printgrootte heeft van 22 centimeter diep en breed en 25 centimeter hoog. Zelf had ik toevallig nog een rol filament liggen met de juiste dikte, dus laten we eens kijken naar wat er allemaal bij komt kijken als je een 3D-printer wilt kopen.

Waar je rekening mee moet houden

Als je een printer wilt kopen moet je allereerst rekening houden met de plek waar hij komt te staan. Zo zijn printers vaak 50 x 50 x 50 centimeter groot, en ook deze printer heeft om en nabij deze afmetingen. Daarnaast moet je nog ergens die rol filament kwijt en dat betekent dat je hem niet overal kwijt kunt.
Verder zal elke printer wel wat lawaai maken, maar uit ervaring blijkt dat lawaai enorm mee te vallen. Meestal hoor je wat geruis van de fans of hoor je wat mechanische geluiden van de printkop of het bed wat beweegt, maar verder niet. Ik kan er naast slapen, sterker nog… omdat ik in een studio woon heb ik ernaast geslapen.
Waar je eigenlijk het meeste rekening mee moet houden, is dat sommige filamenten nogal wat geur kunnen afgeven. Zo heeft PLA een wat zoete geur die doet denken aan verwarmd plastic maar is PETG zo goed als geurloos.

 

Dat waren eigenlijk de dingen die mij tegen stonden, voor de prijs van +- 160 euro hoefde ik het namelijk niet te laten. Een kilootje filament kost ook zo veel weer niet met gemiddeld zo’n 20 euro. Uit een kilo filament haal je ongeveer 20 kleine prints, 8 medium prints en 2 grote. Vooral die geur stond me initieel tegen, zeker omdat op een gegeven moment je hele huis (studio appartement) ernaar gaat ruiken en het maar de vraag is hoe ongezond het is. Volgens onderzoek is de lucht net zo ongezond als de lucht bij een weg dus dat lijkt op zich nog wel mee te vallen. Vandaar dat ik eigenlijk nog alleen maar print met PETG en dat is iets wat ik jullie allemaal kan aanraden. Je moet er wel rekening mee houden dat PETG iets lastiger te printen is dan PLA, maar ook dat valt te leren.

Wat je graag wilt

Als beginner in de wereld van 3D-printen wil je graag 3 dingen:
1. Gemak
2. Veel mogelijkheden
3. Geen stijle leercurve

 

Gemak

Ik heb zelf ondertussen ook een Ender 3 V2 staan, welke vanaf scratch geassembleerd moest worden. Bij de Artillery Hornet is dat gelukkig voor 90% al gedaan, het enige wat je hoeft te doen is de basis te bevestigen aan de vertikale stangen, kabeltjes aan te sluiten en de printkop vast te schroeven aan de basis. Dat is echt een verademing, omdat er bij de assemblage van een printer een hoop mis kan gaan voor de eerste keer. Denk dan bijvoorbeeld aan het te licht of te strak vastzetten van de wielen op de (zwarte) aluminium profielen. Bij te slap vastgezette wielen gaat de printkop vibreren maar als je het te strak hebt gedaan willen de wielen niet meer rollen en beweegt je printkop niet zo goed meer (waarna je er zelf achter mag komen waar de fout zit). Juist daarom zou ik toch iedereen die met 3D-printen gaat beginnen willen aanraden om een 3D-printer te kopen die voor een groot deel al door de verkoper in elkaar is gezet: het scheelt je een hoop gezeur. Het gemakdingetje is hiermee dus eigenlijk al getackled, de Ender 3 V2 heeft namelijk al 2 maanden op de kast gestaan omdat er van alles en nogwat gekalibreerd moet worden en ik elke keer denk: “Dat komt binnenkort wel”. Je moet echter niet denken dat een 3D-printer *klik* en printen is, dat is het zeker niet. Je moet regelmatig ervoor zorgen dat de printkop op de juiste hoogte staat afgesteld ten opzichte van het bed, staat de printkop er te ver vanaf dan plakt het filament niet aan het bed en staat hij er te dicht bij dan komt er geen filament uit. Het is dus wel even priegelen als je een chinees apparaat koopt.

Veel mogelijkheden

Wat ook belangrijk is, is dat je printer een hoop mogelijkheden heeft. Die mogelijkheden moet je natuurlijk wel ontdekken, maar het is fijn als er bijvoorbeeld een filament-runout sensor op zit. Op het moment dat je filament namelijk op is, wil je niet dat de printer nog uren een temperatuur van 230 graden aanhoudt (in het geval van PETG) zonder dat er filament uit komt. Je kunt je dan zo voorstellen dat de kans aanwezig is dat er dan onderdelen oververhit kunnen raken. Verder is het makkelijk als je filament automatisch naar de nozzle wordt gebracht of gezogen als je het er voor de eerste keer in doet. Dat is een stuk makkelijker dan dat je zelf je filament door moet drukken totdat het bij het spuitstuk is. Ook handig zijn features waarmee je met een paar drukken op de knop de print kunt stopzetten in geval van nood, de temperatuur kunt aanpassen, of de ventilatorsnelheid kunt wijzigen. Veel printers bechikken vandaag de dag over een USB-poort waarmee je een raspberry pi kunt koppelen om in de toekomst vanaf de Pi te printen, dit heet ook wel octoprint. Dit is fijn omdat je met de Pi apps kunt installeren die je print in de gaten kunnen houden met behulp van machine learning en een camera.

Geen stijle leercurve

Dat er geen stijle leercurve zou moeten zijn is eigenlijk een combinatie van de twee voorgaande punten, maar ik wil het graag extra benadrukken. Op het moment dat je moet sleutelen aan een printer of veel handelingen moet doen voordat je kunt printen (omdat je prints keer op keer mislukken), dan ben je er op een gegeven moment klaar mee en zet je hem in de kast. Zo de ender 3 V2 met een hoop upgrades op de kast gestaan omdat de frustratie mij op een moment ging tegenstaan. Nu zijn er van je 3D-printer vaak wel grote communities, maar ook deze mensen zijn slechts hobbyist. Nu is er van een Ender 3 V2 waarschijnlijk wel een grotere community dan de Artillery Hornet, maar zijn er bij de Ender zoveel dingen die je fout kunt doen dat ik die niet meer aan mensen zou aanraden. Tevens zitten er grote fouten in het design, waaronder geblokkeerde gaten voor de ventilatie van de voeding, die je zelf mag oplossen.

Als je begint met de hobby, is het dus vooral aan te raden dat je het jezelf zo makkelijk mogelijk maakt want op een gegeven moment ga je toch tegen problemen aanlopen die je moet oplossen. 3D-printers uit China zijn helaas nog niet fool-proof hoewel sommige fabrikanten wel veel moeite doen om hun apparaten zo gebruiksvriendelijk te maken.

Het printen zelf

Hoe kom je dan aan al die leuke beeldjes om te printen? Want de kans is aanwezig dat je geen ervaring hebt in CAD en het designen van dingen je veel te veel tijd kosten: Thingiverse.com. Op deze website kan je heel veel 3D-modellen vinden voor de prijs van 0 euro. Je downloadt vervolgens een .zip bestand gevuld met STL-bestanden. Deze STL-bestanden zijn de bestanden die je in je “slicer” laadt. Een slicer is eenvoudigweg een programmatje waar je een 3D-model in doet, wat aanpassingen kunt doen voor de printinstellingen (groter, kleiner, draaien, dikkere lijnen, etc.) waarna er een bestandje uitrolt wat de printer kan lezen, de G-code. De G-code zet je vervolgens op een SD-kaart, welke je in de printer stopt. De printer kan dan vanaf de SD-kaart printen. Eerder heb ik wel gezegd dat het waarschijnlijk niet “klik en print” is. Dat heeft te maken met dat het bed op 4 punten is bevestigd aan de onderkant van de printer en de printkop niet precies weet waar het bed is. Dit moet je dus even kalibreren door een papiertje tussen de nozzle en het bed te doen en dan de 4 grote tandwielen met je vingers losser of vaster te draaien totdat je voelt dat de printkop lichtjes aan het papiertje trekt als je het papiertje beweegt. Na het printen kan je overigens wat draadjes en andere artifacts makkelijk verwijderen met een vlammetje en/of een nagelschaartje.

Conclusie

Samenvattend zijn er 3 dingen waar je op moet letten voordat je een 3D-printer gaat kopen, kan ik hem ergens kwijt, mag hij een beetje geluid maken en kan ik omgaan met de geuren die erbij horen. Is je antwoord op één van deze vragen néé, dan zou ik je willen aanraden om geen 3D-printer te kopen of goed na te denken voordat je tot aankoop over gaat. Als je hem dan eenmaal hebt, dan kan je een hoop leuke dingen printen waaronder schaakspellen, miniaturen van game characters, decoraties voor je huis, plantenbakken, of zelfs onderdelen voor je auto/huis/tuin/keuken. Het is geweldig om dingen te kunnen printen waar je normaal een veelvoud voor had moeten betalen.

Recommended Posts

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *