Review AOC U2879VF

Een erg fijn scherm met FreeSync voor een casual gamer, scherp, goede kleuren, ziet er goed uit op een bureau, maar voor pro-gaming (first person shooters als Counter Strike), kantoorwerk en foto/videobewerking minder geschikt.

AOC, een monitoren fabrikant die bij veel Tweakers als bekend in de oren klinkt. Met hun veelal strakke en moderne designs zorgen ze voor de hoeveelheid eyecandy op veel bureau’s. AOC bestaat vandaag de dag uit een fusie tussen TPV-technology en ons eigen Philips.
AOC staat voor Admiral Overseas Corporation en was opgericht in Chicago, als boertje van Admiral Corporaton uit azië. Hierna zijn ze gevestigd geweest in Taiwan. In 1967 waren ze de eerste fabrikant die kleurentelevisies exporteerde. Tussen 1988 en 1997 is AOC vanuit Taiwan overgekomen naar de VS, China, Europa en Brazilië om daar hun kantoren te plaatsen.
Vandaag de dag maken ze CRT & LCD monitoren, LCD TV’s, all in one computers en zelfs Android tablets. Ze zijn momenteel zelfs bezig met monitoren met Quantum-dot technologie, deze moeten binnen niet al te lange tijd uitkomen heb ik horen zeggen.
AOC heeft deze monitor op de markt gebracht omdat het een 4K monitor wilde introduceren met een lage prijs voor de casual gamer. AOC gelooft namelijk dat er 2 soorten gamers bestaan, de mensen die competatief spelen en mensen die recreatief spelen. In andere woorden, mensen die veel FPS nodig hebben en mensen die liever eyecandy hebben. Momenteel lukt het ze om de prijs van hun monitor onder die van de concurrentie te houden, ondanks dat er hetzelfde InnoLux paneel in zit. Deze monitor is met 28 inch en een “4k-resolutie” dus gericht op de niet veeleisende casual gamer die gewoon graag een mooi beeld voor zijn neus wilt.

Specificaties


Deze 4k-monitor is dus door AOC gemaakt voor de casual gamer die eyecandy verkiest boven veel fps. De monitor loopt op een standaard frequentie van 60Hz als je de DisplayPort (DP) 1.2 kabel gebruikt of de HDMI 2.0 kabel gebruikt. Beide kabels worden meegeleverd zoals je later ook kan lezen en zien in de unboxing. Voor deze review is echter de DP-kabel gebruikt.Wat deze monitor niet heeft is een VESA-mount, waarschijnlijk om de kosten te drukken. Dit betekent dus dat je de monitor moeilijker kan ophangen. De monitor is beschikbaar in één kleur, namelijk glanzend zwart met aluminium voet.

NaamAOC U2879VF Zwart
Kleur uiterlijkZwart met geborsteld aluminium voet
Afbeelding
Laagste prijs (momenteel)€395
Schermdiagonaal28 inch
Resolutie3840×2160 (Ultra-HD) (foutief 4k genoemd)
Paneel typeInnolux TN Film
Backlight typeWhite LED
Kleurdiepte1,07 miljard
GamutStandaard gamut
kijkhoeken170/160 graden
Coating schermmat
Vernieuwingsfrequentie60Hz (met DP 1.2-kabel of HDMI 2.0 kabel
Responsetijd (grijs naar grijs)1 miliseconde
Contrast ratio (typ)1000:1 (typical)
Dynamisch contrast ratio80.000.000:1
Helderheid300cd/m2
AansluitingenDP 1.2
HDMI/MHL 2.0
DVI
VGA
Audio 3.5mm jack
Hoogte560.6
Breedte658.9mm
Diepte245mm
Gewicht7,94kg
Verbruik41W, stand-by 0.32W
FreesyncJa
EAN4038986185714
VesaNee
Beweging van de monitorKan alleen op voet naar voren en naar achteren buigen (-5/24 graden)
Meegeleverde kabelsVGA Kabel, HDMI 2.0 Kabel, DP 1.2 kabel, Power Schuko C5 kabel
Informatie van de fabrikanthttp://aocmonitorap.com/v2015/au/product_display.php?id=5155

Unboxing


De monitor komt in een bruine doos waar groot het typenummer in staat, de afbeelding, het type backlight en het formaat van het paneel aan de voorkant. Verder staat er groot op dat het een monitor is en staan er aan de onderkant wat keurmerkjes: 4k ultrahd, 1ms response, AMD Freesync, et cetera. Handig is dat er foto’s op staan vanuit verschillende hoeken, zodat je een goed beeld kan krijgen van de monitor voordat de doos open is. Op de zijkanten van de doos staat eigenlijk hetzelfde als op de voorkant maar op de bovenkant staan wat keurmerkjes. Waaronder de welbekende “CE”, energy star en Windows 10 tekentjes.



De doos is verzegeld met een sticker met een sticker zoals je op de foto hieronder kunt zien. Deze snij je door en vervolgens opent de doos vrij eenvoudig. Als de de doos opent zie je aan de binnenkant een gebruiksaanwijzing met hoe je de monitor dient aan te sluiten en uit de verpakking moet halen.


Wanneer je de doos opent zie je als eerste een hele dikke laag piepschuim ter bescherming van de monitor. Vervolgens komen er wat boekjes en kabeltjes tevoorschijn, later hierover meer. Ditzelfde piepschuim zit ook aan de onderkant waardoor de monitor goed verpakt is. Verder zit er een soort van zachte hoes om het scherm heen, zoals je van veel fabrikanten gewend bent. Deze hoes kan je er gewoon vanaf halen zonder erin te snijden.

Bij de monitor zitten een aantal accecoires. Dit zijn namelijk van links naar rechts:

VGA-kabel
DP-kabel v1.2
Power Schuko C5 kabel incl. Voedingsadapter
CD
HDMI-kabel v2.0
Color uniformity data sheet

De color uniformity datasheet kan je hieronder vinden. De waardes die hierop staan zijn gemeten met behulp van de SRGB kleur-instelling van de monitor die de helderheid standaard vastzet op 90%. Het gemeten Gamma is 2.2 en de gemiddelde Delta E is 1.69. De uniformiteit van het backlight is gemeten met SmartUniformity aan.

Verder zitten er op de monitor nog wat keurmerkjes geplakt:

De voet en de assemblage

Aangezien de monitor geen VESA-mount heeft ben je dus gebonden aan de voet van de monitor. Deze wordt bij de monitor geleverd maar is nog niet vastgemaakt aan de monitor wegens ruimtebesparing.

De voet van de monitor lijkt van geborsteld aluminium te zijn, maar mijn tanden vertelden me dat het eigenlijk plastic was. Wel ziet het er heel erg stijlvol en goed uit, het is bijna niet van echt te onderscheiden, erg mooi gedaan dus.

Aan de onderkant van de voet zit een schroefje met een heel erg handig lipje. Op deze manier kan je zonder schroevendraaier toch je monitor goed vastzetten. Je kunt er genoeg kracht op uitoefenen zonder dat het lipje verbuigt, dus een zeer goed design.


Er zit een gat aan de onderkant van de monitor voor de voet. Het makkelijkste kan je de voet bevestigen door de monitor aan de bovenkant in het schuim te zetten en hem dan neer te zetten.

Als je de voet erop zet, moet je ervoor zorgen dat het uitstekende stukje door het gaatje heen komt. Dit kan even priegelen zijn, het kostte mij 2 minuten.

De lader, gemaakt door TPV electronics, kan maximaal 64W leveren met 20V en 3.25A. Het model is ADPC2065.

Er zitten dus allemaal kabels bij de monitor, maar ook zit er een CD bij, hieronder zal ik over de CD vertellen.

CD

De CD wordt geleverd in een doorzichtig plasticje en is zwart van kleur.

De software ziet er gelikt uit en komt met 5 “opties” die allemaal draaien in Adobe Flash Player. Op de CD staat een link naar Adobe reader, de driver voor de monitor, screen+, i-Menu en e-saver.

De driver voor de monitor is niet nodig, aangezien Windows 10 dat standaard kan regelen i.c.m. videokaartdrivers. Als je de monitor aansluit op de pc, regelt de pc verder alles zelf. Verder werkt screen+ goed, het is van die software die je scherm kan opdelen in meerdere delen. Persoonlijk gebruik ik zelf liever de ingebouwde opties met windows toets + pijltjes, maar het is fijn dat AOC je een extra mogelijkheid geeft.

i-Menu is daarentegen software die het OSD (on screen display) op je scherm tovert. Het werkt moeiteloos en nu kan je zonder aan je monitor te zitten allerlei instellingen aanpassen, waaronder het contrast, helderheid, kleuren, etc.






Natuurlijk kan je op de CD ook de gebruikershandleiding vinden in PDF formaat. Deze is beschikbaar in wel 23 talen, waaronder Nederlands, Engels, Frans en Duits. Om deze te openen heb je natuurlijk een reader nodig, hiervoor levert AOC een linkje naar de website van Adobe. Deze informatie kan je natuurlijk ook gewoon halen van de website van AOC voor de meest recente versie, maar staat voor het gemak ook op de CD.

De Europese energiesticker

Volgens de energiesticker zit de monitor in categorie B. Dit resulteert in een verbruik van 44 Watt en bij normaal gebruik een verbruik van 64KWh per jaar. Dit zorgt dus voor ongeveer 14 euro per jaar aan elektriciteitskosten. Verder staat op de sticker het modelnummer en de diagonaal van het scherm.

Design


De monitor is een 28 inch monitor met een hoogte van 560.6mm een breedte van 658.9mm en een diepte van 245mm. Dit is inclusief de voet volgens de specificaties van AOC.

De voorkant

De bezels van de monitor zijn gemaakt van zwart plastic wat mij doet denken aan “piano black”. Deze bezels zijn ongeveer 1.5cm dik en lopen richting het paneel schuin af, waardoor de bezels dunner lijken. De monitor bevat verder aan de voorkant het glimmende logo van AOC en heeft op de voorkant wat kleine afbeeldinkjes en een ledje zitten. Rechtsbovenin staat het type van de monitor, namelijk de U2879VF. Het is aan de ene kant jammer dat er is gekozen voor een behuizing van glanzend plastic, want er komen snel vingerafdrukken en stof op. Aan de andere kant ziet het er wel beter uit naar mijn mening, waardoor de monitor ook zakelijk heel erg goed te gebruiken is. Verder zorgt een zwarte glimmende rand voor een groter contrastverschil tussen die van het paneel en de behuizing van de monitor. Dit heeft als resultaat dat, optisch gezien zwart wat wordt weergegeven door de monitor, als minder zwart wordt ervaren.



Met de knopjes aan de onderkant van de monitor die bij de afbeeldinkjes horen kan het OSD worden bestuurd. Van links naar rechts: Input (of terug) , naar links, naar rechts, OSD menu (of selecteren), power.


De achterkant

De achterkant van de monitor ziet er goed uit zonder al te veel poespas. De bovenkant is mat en de onderkant is glad, dat zou het eerste moeten zijn wat je zou opvallen. De bovenkant lijkt te zijn gemaakt van geborsteld donker aluminium terwijl het onderste weer van piano black is gemaakt. De onderkant is ook funest voor vingerafdrukken, wat belangrijk kan zijn als hij op een bureau staat en de klant aan de andere kant van het bureau zit. Op het matte staat in het grijs het AOC logo.



Op het glimmende gedeelte zitten de input/output poorten van de monitor. Deze zijn van links naar rechts: DVI, HDMI/MHL, DVI, VGA, headphone 3.5mm, power. De bijgeleverde kabels zijn eenvoudig in de achterkant van de monitor te drukken. Verder beschikt deze monitor nog over een Kensington lock. Op deze manier kan je je monitor vastmaken aan een paal of je werkplek, allemaal tegen diefstal.



De voet

De voet van de monitor ziet er uit alsof hij van geborsteld aluminium is gemaakt, echter is dit plastic. De voet is aan de onderkant wel van een metaal gemaakt waardoor hij goed zwaar aanvoelt. Dat in combinatie met de grootte van de voet zorgt ervoor dat de monitor vrij stevig staat. Echter valt de monitor op deze voet niet te draaien om zijn as. De monitor is alleen te draaien om de as van de horizon. De monitor kan ook niet van landscape naar portrait mode gedraaid worden.

Het gedeelte van de voet wat aan de monitor vastzit is aan de voorkant gemaakt van piano black plastic en aan de achterkant van als-metaal-uitziendplastic. De kern is daarentegen gewoon gemaakt van metaal om zo de monitor genoeg stevigheid te kunnen bieden.



Draaien van de monitor

Wel kan de monitor over een hoek van -5 tot +24 graden draaien, zodat je eigenlijk altijd wel loodrecht op het beeldscherm kijkt. Hiermee kan de monitor verder draaien dan die van Samsung. De hoeken waarover de monitor kan draaien hebben geen trappen; je kunt de monitor dus op elke gewenste hoek zetten. Hieronder zie je een foto van de minimale en maximale standen.

Gedraaid over -5 graden

Gedraaid over 24 graden

OSD-Menu

Zoals eigenlijk elke monitor heeft deze monitor ook een OSD. Het OSD werkt intuïtief en kan worden bestuurd via knoppen aan de onderkant van de monitor. Dit werkt minder intuitief dan Samsung bijvoorbeeld had gedaan met hun 4k monitor, daar zat namelijk een kleine joystick aan de achterkant. Echter werkt het wel gewoon prima en is het iets wat je al meer dan 10 jaar op monitoren ziet.

Vervolgens als je naar het menu gaat zie je dat het opgedeeld is in 7 werkende onderdelen: Luminance, Color setup, Picture boost, OSD setup, PIP Setting, Extra, Exit. Alles wat je hier vindt kan je ook in I-Menu (software) vinden.

Luminance
Onder Luminance kan je het contrast, de helderheid, EcoMode, Gamma, Dynamisch contrast ratio, overdrive en shadow control aanpassen. Over sommige van deze instellingen later meer bij de kleurrepresentatie.

Color Setup
Onder Color setup kan je de kleurtemperatuur aanpassen. Er zijn wat vaste instellingen waaruit je kunt kiezen maar natuurlijk kan je ook je eigen waardes ingeven door met de kleuren rood, groen en blauw te spelen. De DCB modi zijn kleurversterkers en geven niet een reëel beeld weer, dus puur voor de eyecandy en het realisme van een spel, kan je deze optie beter niet gebruiken.

Picture boost
Onder dit tabblad staat een optie genaamd Bright Frame. Dit is een feature die ervoor zorgt dat je een bepaald gedeelte van het scherm een hogere of lagere helderheid kunt geven en het contrast ervan kunt aanpassen.

OSD Setup
Onder de OSD Setup kan je standaard dingen aanpassen. Denk dan bijvoorbeeld aan de taal (waarvan er veel worden ondersteund), de timeout van het OSD, de Display Port versie, de positie van het beeldscherm, HDMI versie, transparantie, herinnering aan een pauze (wie neemt er om de zoveel minuten eigenlijk pauze?) en FreeSync.

PIP Setting
PIP staat voor picture in picture en zorgt ervoor dat er meerdere kanalen op één scherm kunnen worden weergegeven. Denk dan aan signalen van 2 verschillende bronnen: HDMI en DP bijvoorbeeld. Hier zitten verder nog wat opties bij, waaronder de main source, sub source, size, position, audio en swap. Een erg handig optie als je per se de output van 2 bronnen wilt zien.

Extra
Onder Extra kan je de input van de monitor kiezen, een auto configuratie laten doen, een aan/uit-timer instellen, het aspect ratio aanpassen, DDC/CI (Display data channel, is een protecol waarmee de GPU met de monitor kan praten) en kan je de monitor resetten.

Het paneel

Dit paneel is precies hetzelfde paneel als in de Samsung U28D590D zit. Daarom is dit stuk tekst van de bijbehorende review gekopiëerd en aangepast.

Zoals aangegeven in de specificaties bestaat deze monitor uit een Innolux M280DGJ-L30 rev. C1, die gemaakt is in China. Dit paneel is een TN paneel met een witte led backlight. De kleurruimte is min of meer sRGB, wat later ook zal worden aangetoond. Het paneel kan maximaal 1 miljard kleuren weergeven gezien zijn kleurdiepte van 10-bit. Over het algemeen is dit meer een stukje marketing, aangezien de “gewone” gebruiker over het algemeen maar 8-bit kan gebruiken. Het paneel beschikt over 3840 x 2160 pixels. Dit zijn er dus in totaal 8,3 miljoen pixels. In combinatie met de diameter van 28 inch komt dit op 157.4 dots per inch (dpi). In het echt zorgt dit ervoor dat de monitor al vanaf 30 centimeter er scherp uit ziet. Hieronder zie je een foto van TFT Central, zij hebben de monitor ontleed en kwamen toen achter het paneeltype:

Paneel informatie, eigendom van TFT Central

De coating

Over het algemeen zijn coatings die je vandaag de dag ziet mat. Af en toe kom je nog wel eens een glossy tegen. Een groot voordeel van glossy is bijvoorbeeld dat kleuren van het scherm afspatten. Een nadeel van glossy is daarentegen de reflectie, je ziet vaak dingen om je heen en soms jezelf in het scherm. Iets wat je niet graag wilt, anders had je wel een spiegel gekocht. Ofwel veel fabrikanten gaan vandaag de dag voor een matte coating. In deze coatings is veel keuze, mijn asus N56 heeft namelijk een coating waardoor het scherm een stukje onscherper wordt. Dit kan komen doordat de de coating te korrelig is. Dit korrelige zorgt er aan de andere kant wel voor dat het scherm minder gaat reflecteren. Over het algemeen wil je dus zo klein mogelijke korrels hebben. In dit scherm is voor een vrij goede keuze gegaan naar mijn mening. De coating is mat met korrels van “normale” grootte. Dit zorgt ervoor dat het beeld toch goed afleesbaar blijft.

Coatings, eigendom van overclockers.ru


De pixels zichtbaar gemaakt met een waterdruppel

Intensiteit van het backlight

Het backlight is zoals eerder gezegd een witte-LED backlight. Dit is een veel voorkomende keuze in deze soort monitoren. Dit omdat het een vrij energiezuinige methode is om pixels te verlichten. Volgens de specificaties is het mogelijk om dat dit scherm een helderheid van 300 cd/m2 kan halen. Ik heb de proef op de som genomen en ben het gaan meten. Ik kwam zeer goed in de buurt met een waarde van 271 cd/m2. Dit was na calibratie via het OSD, dus ik verwacht dat de max wel rond de 300 ligt.

Helderheid (%)Intensiteit (cd/m^2)
034
547
1058
2082
30105
40127
50148
60175
70200
80225
90248
100271

Wat je in de grafiek hieronder kan zien, is dat eigenlijk de helderheid een rechte lijn is met de instelling van de brightness in procenten. Dit zorgt ervoor dat je niet zomaar kan zeggen dat de monitor een ander systeem van backlight verlichting gebruikt. Bij de Samsung werkt het namelijk zo: Van 0-30 wordt PWM (pulse width modulation ofwel pulsbreedtemodulatie) gebruikt en van 30-100 niet. Bij pulse width modulation zorgen kleine stroompulsjes voor de verlichting van de monitor.

Het echte bewijs wordt echter geleverd door TFT Central, zij hebben dure apparatuur, waaronder nauwkeurige oscillators waarmee de spanning over het paneel weer is te geven. Zoals eerder gezegd staat PWM voor pulsbreedtemodulatie. De gemiddelde intensiteit kan zo eenvoudig worden aangepast, door het paneel korter van spanning te voorzien. Het was ook mogelijk geweest om de gemiddelde intensiteit omlaag te halen door één spanning op het paneel te zetten en deze gewoon te verlagen. Dit is helaas bij dit paneel niet mogelijk zoals je hieronder in de resultaten kan zien:

Je kan dus duidelijk de pulsen zien in de afbeelding. Door de breedte van 1 zo’n puls, bij elke puls, te verkleinen, oogt het scherm donkerder. Dit kan ertoe leiden dat sommige mensen flikkeringen zien. Helaas zit het “optimale” voor kantoorgebruik (120 cd/m2) in het PWM gedeelte. Dit betekent dat de minimale helderheid zonder PWM eigenlijk 158 cd/m2 is. Dit zorgt er eigenlijk voor dat ik de monitor zou afraden voor kantoorgebruik.

Ofwel: PWM en dus mogelijke knipperingen tot een brightness van 30%.

Uniformiteit van het backlight

De uniformiteit van het backlight ten opzichte van het midden heb ik ook gemeten na calibratie en helderheid op 120 cd/m^2. Wat goed te zien is is dat er aan de linkerkant van het scherm er veel minder licht is dan aan de rechterkant van het scherm. De waardes lopen op van -14 tot +5 procent aan de andere kant. Dat is een verschil van 19 procent ten opzichte van het midden. Zie je dat ook? Nee, in de praktijk merk je het eigenlijk niet. Zeker niet als je aan het gamen bent.

Ook heb ik een test gedaan om de kleurverschillen tussen vlakken van de monitor te bepalen. Wat hier te zien is, is dat er eigenlijk amper verschil is tussen de linker en rechterkant van de monitor, maar dat de onderkant blauwer is dan de bovenkant. Zie je dat ook? Nee ook dat zie je in de praktijk niet. Het verschil wat wordt veroorzaakt door de kijkhoeken, het is immers een TN-paneel, is vele malen groter.


Lichtuniformiteit van het backlight (na calibratie op 120cd/m2)

Kleuruniformiteit (na calibratie op 120cd/m2)

Pixeldefecten

Het scherm heeft geen pixeldefecten nadat ik het had getest met Eizo monitortest. Gelukkig maar, want het scherm van Samsung wat ik een tijdje geleden had gereviewd had dat wel. Of dat kwam door de matige kwaliteitscontrole bij Samsung of gewoon een foutje, dat weet ik niet.

De garantievoorwaarden met betrekking tot pixels zijn vastgelegd door AOC:
At AOC, quality matters. That’s why we offer a 14-day dead on arrival (DOA) policy, starting from the date of your purchase. In case of a justified DOA claim, we will replace your product with one that is identical to your original purchase. In general, products are defined as DOA if they show manufacturing defects from the moment of purchase.
*The DOA policy is subject to local DOA conditions. Please contact your local retailer for additional information.

Dat je 14 dagen krijgt van AOC om te checken op dode pixels is vrij gul, Samsung geeft bijvoorbeeld maar 7 dagen op hun 4K-TN monitor. De vraag is dus of AOC meer vertrouwen in hun producten heeft dan Samsung of wat de reden anders is. Via Wet Koop Op Afstand kan je natuurlijk de monitor terugsturen naar het bedrijf waar je de monitor van hebt gekocht, maar deze doen soms moeilijk aangezien de monitor een “defect” heeft. In dat geval kan AOC hem gewoon voor je omruilen. Verder zit er 3 jaar garantie op de monitor, maar mogen er wel wat defecte pixels op de monitor zitten. Deze vallen niet onder de garantie van 3 jaar.

Kijkhoeken

Zoals je ondertussen misschien wel weet beschikt deze monitor over een TN-paneel. TN-panelen staan bekend om hun lage prijs, lage responstijd, lage inputlag, en slechte kijkhoeken. Hieronder kan je afbeeldingen zien van het paneel in de monitor onder verschillende hoeken. In de eerste afbeelding wilde ik zo veel mogelijk kleuren laten zien, zodat je per kleur het effect van de hoek kunt zien. In de tweede afbeelding wilde ik je een natuurgetrouwde afbeelding laten zien, in het geval dat je graag wilde gaan photoshoppen met deze monitor onder een hoek. De hoeken zijn 45 graden vanaf de zijkant en onder, 60 graden vanaf boven.



Backlight-bleeding

Aan de onderkant van het scherm valt een lichte vorm van backlight bleeding te spotten, idem met de rechterkant van de monitor. Dit is echter zo weinig dat het geen naam mag hebben. De oranje vlakken op de foto komen door de hoek die wordt gemaakt met de lens van mijn Galaxy S7 Edge.

Kleurreproductie

De kleurreproductie van deze monitor is gemeten met een Spyder 5 en DisplayCAL. Voorheen heette DisplayCAL, DispcalGUI en het is gelukkig nog steeds open-source software en gratis te verkrijgen via hun website. Nadat het scherm ongeveer 50 uur had aangestaan heb ik de monitor getest. De colorimeter was net nieuw en moet als het goed is niet onderhevig zijn geweest aan drift van de kleuren door de leeftijd van de colorimeter.

De instellingen die gebruikt zijn voor het doen van de tests zonder calibratie zijn:

Monitor op fabrieksinstellingen
Correctie op auto
Color temperature 6500k reference daylight
Luminance 120cd/m^2
Tone curve Gamma 2.2
Calibration speed medium
Profile quality high

Extended testchart for matrix profiles
Embed calibration curves in profile

De kleurtemperatuur is 6500k, dit is de kleur van “normaal” daglicht en een standaard in de industrie om beeld zo natuurgetrouw mogelijk weer te geven. Het gamma is ingesteld op 2.2 door middel van sRGB als curve toon te gebruiken.

Zonder kalibratie

Zonder kalibratie verkreeg ik de volgende resultaten op stand “sRGB”.

Helderheid218 cd/m2
Kleurtemperatuur6800
Gamma2.12
contrast ratio642:1
Gamut volume112%
kleurruimte afdekking (sRGB)97%
Kleurruimte afdekking (Adobe-RGB)76%
gemiddeld dE 003.67
maximaal dE 007.39

We zien dat de fabrieksinstellingen op SRGB modus niet heel erg accuraat zijn. Dat komt dus mogelijk door drift veroorzaakt door de backlight. Als de monitor langer aan staat dan krijgt het backlight een andere kleur. Dat is vooral te merken in het begin van het leven van een monitor en de reden dat ik pas test nadat een monitor minstens 50 uur heeft aangestaan. In games zorgt dit er vaak voor dat het scherm ietwat verzadigdere kleuren blauw kan weergeven. Dit in combinatie met het, in zijn soort vrij lage, maar vergeleken met het gekalibreerde scherm vrij hoge, contrast: maken dat de instellingen vrij goed staan om op de monitor te gamen.

Handmatige kalibratie

Echter willen we kijken of het mogelijk is deze monitor een nog foto-realistischer beeld te laten weergeven. Om deze reden heb ik de monitor gekalibreerd. Eerst heb ik de monitor handmatig via het OSD gekalibreerd. Hiervoor moest ik de monitor op de volgende settings (R:G:B) zetten: 19:10:13. De brightness heb ik op 44 gezet om zo tot de waarde van 120 cd/m^2 te komen, wat wordt gebruikt voor veel toepassingen en min of meer een standaard is.

Met de volgende resultaten:
14:23:13,500 Uncalibrated response:
14:23:13,502 Black level = 0.1857 cd/m^2
14:23:13,503 50% level = 36.97 cd/m^2
14:23:13,503 White level = 121.20 cd/m^2
14:23:13,505 Aprox. gamma = 1.71
14:23:13,506 Contrast ratio = 653:1
14:23:13,506 White chromaticity coordinates 0.3142, 0.3311
14:23:13,507 White Correlated Color Temperature = 6411K, DE 2K to locus = 5.1
14:23:13,509 White Correlated Daylight Temperature = 6413K, DE 2K to locus = 0.5
14:23:13,509 White Visual Color Temperature = 6236K, DE 2K to locus = 4.9
14:23:13,510 White Visual Daylight Temperature = 6398K, DE 2K to locus = 0.4

Kalibratie

Vervolgens liet ik de monitor kalibreren door de Spyder 5, deze resultaten kan je ook hieronder zien.
18:57:55,857 Current calibration response:
18:57:55,857 Black level = 0.1874 cd/m^2
18:57:55,857 50% level = 26.30 cd/m^2
18:57:55,858 White level = 120.49 cd/m^2
18:57:55,858 Aprox. gamma = 2.20
18:57:55,858 Contrast ratio = 643:1
18:57:55,858 White chromaticity coordinates 0.3139, 0.3300
18:57:55,858 White Correlated Color Temperature = 6431K, DE 2K to locus = 4.5
18:57:55,858 White Correlated Daylight Temperature = 6433K, DE 2K to locus = 0.3
18:57:55,858 White Visual Color Temperature = 6276K, DE 2K to locus = 4.3
18:57:55,859 White Visual Daylight Temperature = 6442K, DE 2K to locus = 0.3

Uit de software kwam dat het gamma maximum op testresultaat 18 ligt met een waarde van 2.27 en het minimum op die van 03 met een waarde van 1.95. Dit kan je hieronder ook terugzien in het gamma-diagram. Het gemeten versus het doel van het witpunt heeft een verschil van 0.39 en zit daarmee onder de 2. Dit zorgt voor een uitstekend resultaat qua kleurtemperatuur. De gemiddelde delta E is met een waarde van 0.63 erg goed voor een TN-paneel. De maximum waarde is daarentegen 3.03 en aangezien deze kleiner is dan 4 krijgt deze ook nog een “goed”. De maximale afwijking hier is overigens bij kleur 22 (bruin).

Uit de onderstaande diagrammen kan worden afgelezen dat kleur temperatuur en het gamma vrij dicht tegen de nominale waardes aanzitten. De correlated color temperature (CCT) en de gamma-curve komen voor een groot gedeelte vrij goed overeen met wat ze zouden moeten zijn (ongevulde puntjes).


Correlated color temperatuur en het gamma

Aan het Gamut diagram kan dus worden afgelezen dat de kleuren vrij nauwkeurig en goed zijn, een zeer nette prestatie voor een TN-monitor. Echter zijn de kijkhoeken zo slecht, dat je al snel kleurschifting krijgt als je recht voor de monitor zit. Immers is de monitor wel 28 inch en maak je snel een flinke hoek met de zijkanten van de monitor. Ik zou deze monitor dus ook niet aanraden te gebruiken voor professionele foto- of videobewerking, verder kan je gewoon foto’s en video’s bewerken op deze monitor.

Gaming

Het is tijd om eens te gaan kijken of dit scherm goed voor gaming. Een goede responstijden en een lage hoeveelheid aan lag kunnen voor betere prestaties zorgen. Als jij de tegenstander 1 frame eerder kan zien, zal je waarschijnlijk ook eerder kunnen schieten. Het is daarom ook belangrijk om de monitor via de DP aansluiting, aan te sluiten op de computer. Doe je dit niet, ofwel je gebruikt de hmdi kabel, dan heb je in plaats van een 60Hz scherm, een 30Hz scherm.

Met input lag wordt de tijd bedoeld om een signaaltje van de videokaart tot en met het systeem wat stuurt hoe de pixels aan moeten staan of niet. De responstijd bestaat uit de tijd van het signaaltje van hoe de pixel aan moet gaan, totdat de pixel daadwerkelijk aan staat. Aangezien apparatuur om beiden goed te meten meer dan duizenden euro’s kost, gebruik ik data vergaard door TFT-Central.

Inputlag

Om het signaal van de grafische kaart naar de monitor te krijgen, gaat het signaal door de kabel en door een aantal circuits in de monitor. Deze TFT elektronica zorgt voor een bepaalde hoeveelheid lag, het kost namelijk tijd om het signaal hier helemaal doorheen te loodsen.

Uit metingen van TFT Central blijkt dat deze tijd 35.50 ms duurt. Aangezien deze monitor zonder overclock maximaal op 60Hz draait en er dus een max van 60 zichtbare fps te behalen valt. Duurt het verversen van een pixel 16.7 ms. Het duurt dus langer dan 2 frames om het signaal van de kaart naar de monitor te krijgen. Dit is vrij lang.

Responstijd

Volgens AOC heeft het scherm een responstijd van 1 milliseconde om van grijs naar naar grijs te gaan. Ook komt de monitor met overdrive functies. Deze staat standaard op uit maar kan worden veranderd naar weak, medium of strong.

Uit de visuele ervaring kan ik vertellen dat de monitor op zijn “stock” settings, off een beetje matig aanvoelt. Er is wat ghosting te zien hier en daar, vooral als je in fps games of in GTA snel ronddraait. Bij de strong modus, had ik last van overshoot. Dit zorgde voor donkere kleuren achter bewegende dingen (Corona’s of wel omgekeerde ghosting), ik vond met deze setting aan, battlefield het minst lekker spelen.

Uit de metingen blijkt dan ook dat de monitor standaard al op zijn beste modus staat. Zonder overshoot is het mogelijk om met de setting “medium”, een G2G gemiddelde te halen van 7 miliseconde. De laagste waarde werd die werd behaald was 1.1ms, de hoogste 18.8. Aangezien deze monitor zonder overclock maximaal op 60Hz draait en er dus een max van 60 zichtbare fps te behalen valt. Duurt het verversen van een pixel 16.7 ms. Dit is meer dan de helft van het gemiddelde van 7 ms. Dit betekent dat games over het algemeen erg goed speelbaar zijn op deze monitor. Zie hieronder voor een tabel met de bovengenoemde waardes en de gemaakte afbeeldingen

Mode = medium
Gemiddelde7 ms
Minimum1.1 ms
Maximum18.8 ms
Verversingstijd16.7 ms


Testfoto’s van TFT Central

Totale hoeveelheid lag

De totale hoeveelheid lag bestaat zoals eerder gezegd uit de inputlag en de responstijd. Een vuistregel is hierbij dat de totale hoeveelheid lag bestaat uit de helft van de gemiddelde responstijd. Dit komt dus bij deze monitor op (35.50 + 7/2 =) 39ms te liggen. Dit is vrij veel, dit komt vooral door de hoge inputlag van de monitor. Het is daarom dan ook niet aangeraden om deze monitor voor doeleinden als pro-gaming te gebruiken. Voor casual gebruik zal de monitor waarschijnlijk wel voldoen. Tomshardware meette een totale hoeveelheid lag van 87 ms, dat is gewoon veel te hoog. Of het betreft een meet/berekeningsfout of de monitor presteert matig op dit vlak.

4k VS 1440P


Zoals je al hebt gemerkt aan de 4k resolutie, moet de grafische kaart flink meer pixels aansturen dan bij bijvoorbeeld een 1440P of full HD scherm. Dit scherm van AOC heeft in totaal 8,3 miljoen pixels. Dat is meer dan 2x de hoeveelheid pixels van een 1440p scherm en ongeveer gelijk aan 4x de hoeveelheid pixels van een full HD scherm! Hieruit kan je wel concluderen dat de fps op deze monitor flink lager zullen zijn. Aangezien ik test met een 1440P scherm.

De resultaten zullen zoals laten zien in mijn review van de Samsung 4k monitor ongeveer uitkomen op de helft van de hoeveelheid fps op 4k resolutie t.o.v. een 1440p scherm. Het ligt aan de schaling van het spel of de waarde flink lager is dan 50% of niet. Zoals je kan zien heb ik met een relatief oude setup, een 4 jaar oude 2500k en een R9 290 prima scores behaald. Natuurlijk is het lastig om 60 fps te halen op deze resolutie, maar bij meer dan 30 fps kan je echt al leuk casual gamen. Je zal soms echter wel de settings van ultra moeten aanpassen naar high. Met 2x een r9 290/970, een 980 of beter komt deze monitor eigenlijk pas echt tot zijn recht. Desalniettemin is de monitor zeker zonder AA of met 2xAA erg goed te gebruiken. Of het 4k echt een waarde heeft tegenover 1440P weet ik nog zo net niet. Op 60 centimeter afstand (normale afstand voor het computeren) kan ik namelijk de individuele pixels toch niet zien. In het geval dat je op een afstand van minder dan  70cm van je monitor zit kan het lonen om een 4k-monitor te kopen.

Freesync

Deze monitor beschikt over FreeSync, de technologie van AMD waardoor screentearing minder moet worden in het geval dat je niet over een hoog aantal fps beschikt, bijvoorbeeld omdat je kaart te zwak is voor de instellingen waarop je wilt spelen. Vandaag de dag is 4k nog steeds een vrij lastige resolutie om te “maxen”, maar met de 1000 series van nVidia in zicht komt dat wel steeds dichterbij.

Om FreeSync goed te laten werken moet je tussen de 40 en 60 frames per second proberen te halen. Om dit te testen heb ik een spel gepakt waar ik deze hoeveelheid fps wel weet te halen zonder al te veel te hoeven inleveren op de graphics. Al met al ben ik iemand die speelt voor de gameplay en de graphics en niet voor het competatieve.

FreeSync zorgde ervoor dat het spel net wat soepeler aanvoelde als je rond de 40 fps zat. Ik zelf merkte het verschil niet zodra we boven de 55 fps/Hz kwamen. Wel zie ik lampen soms knipperen en zoals iedereen weet knipperen deze op 50 Hz. Wel moet je opletten dat je niet onder de 40 fps komt, want dan neem V-Sync het over van de FreeSync en kakt je fps helemaal in.

Conclusie

AOC bracht dit scherm op de markt om als het ware een goedkoop 4k-scherm neer te zetten, wat voor een groot gedeelte van de casual gamers zou voldoen. Als je een casual gamer bent, geniet je vooral van de eyecandy en gameplay en ga je minder voor het competatieve. Denk dan bijvoorbeeld aan GTA5 en Battlefield in plaats van Counter Strike.

De monitor komt goed verpakt in een doos en is beschermd met piepschuim. Je krijgt genoeg kabels mee waardoor je elke hedendaagse videokaart kunt aansluiten op de monitor. Het design van de monitor is erg mooi met de grote voet en de glazende zwarte bezel. De glanzende zwarte bezel trekt wel stof en vingerafdrukken aan en zorgt ervoor dat zwart op de monitor minder zwart lijkt. De monitor gebruikt relatief veel elektriciteit vergeleken met de concurrentie, maar dat verschil zal misschien 4 euro op jaarbasis zijn.

Met de ergonomie van de monitor zit het ook wel snor, eerlijk is eerlijk, je kunt de monitor niet om zijn as draaien of omhoog of omlaag schuiven, maar wel kan je hem om de horizontale as draaien. Dit kan over een hoek van -5 tot 24 graden. In de praktijk zorgt dit ervoor dat elke gamer wel een stand kan vinden waar hij of zij tevreden mee is. Er zit helaas geen VESA-mount op de monitor maar wel een Kensington slot, zodat je de monitor op slot kunt zetten.

Het OSD menu werkt intuïtief en een groot pluspunt is de I-Menu software die het mogelijk maakt de helderheid e.d. te veranderen vanaf de pc, zonder dat je de monitor hoeft aan te raken.

Het paneel is een TN-paneel dat veel wordt gebruikt. Het is een mat paneel wat het erg goed doet qua kleur, maar daar is alles ook wel mee gezegd. De uniformiteit van de helderheid van het backlight is namelijk een beetje matig. Je moet er natuurlijk wel rekening mee houden dat de kijkhoeken matig zijn. Dit heeft weinig te maken met het paneel zelf, maar eerder met de gebruikte (TN)-techniek.

De totale hoeveelheid lag (responsetijden en inputlag) zijn op deze monitor helaas niet al te goed. Ze zullen hoogstwaarschijnlijk voldoen voor 90% van de casual gamers, maar ze hadden beter gekunt. Met de Overdrive optie op medium zal je geen last krijgen van overshoot of ghosting, wat erg fijn is.

Verder werkt FreeSync ook erg fijn, ik merk weldegelijk een verschil. Echter moet je er wel voor zorgen dat de fps niet onder de 40 komt, aangezien je dan last krijgt van wat haperingetjes omdat dan de V-Sync het overneemt. Het is dus even kijken hoe het zit met je fps, maar daarna lijkt het prima te werken.

In de praktijk is dit dus een erg fijn scherm voor een casual gamer, scherp, goede kleuren, ziet er goed uit op een bureau, maar voor kantoorwerk (geen speciale voet met veel functies), professionele gaming (er zijn schermen op de markt met een lagere hoeveelheid totale lag) en video/foto-bewerking (TN-panelen hebben vaak matige kijkhoeken) is het scherm minder geschikt.

Review Sandisk Extreme 500 Portable SSD

Deze externe SSD is rigide gebouwd en heeft 3 tot 30 keer betere prestaties dan een gewone externe HDD. Door de rubberen bumper kan hij tegen vallen en stoten wat bijdraagt aan de betrouwbaarheid. De encryptiemethode kan wel helaas maar maximaal AES 128 Bit zijn tenzij je een upgrade koopt.

SanDisk… SanDisk… SanDisk? Precies ja, SanDisk: Het bedrijf dat al jaren bekend staat om zijn flash geheugen, vooral in microSD-kaarten, maar ook in USB-sticks. Het bedrijf is al meer dan 27 jaar lang bezig met het werken aan hun ideeën en de flashgeheugentechnologieën worden door veel grote datacenters gebruikt en hun oplossingen worden toegepast in smartphones, tablets, laptops als ook computers, aldus hun website. Sinds halverwege 2010 is SanDisk al bezig met het bakken van SSD’s: Vervolgens hebben ze een tijdje niets uitgebracht totdat er in 2012 ineens een flinke vraag begon te komen naar SSD’s. Sinds die tijd zijn ze altijd in de markt geweest en om deze reden staan er talloze SSD’s van hen in de Pricewatch. Die reviews hebben jullie mogelijk nog van mij te goed, aangezien we het in deze review gaan hebben over een externe SSD. Sandisk heeft hun innovaties en technologiën van SSD’s en rigide microSD-kaarten en USB-sticks gecombineerd en is nu dus op de markt gekomen met een externe SSD: SanDisk Extreme 500 Portable. Deze SSD is vrij rigide en moet niet snel kapot kunnen gaan vergeleken met traditionele SSD’s en zeker HDD’s.

Deze SSD komt in 3 smaakjes, 120, 240 en 480GB voor een prijs van respectievelijk 75, 100 en 160 euro. Daarmee lijkt de 240gb versie een stuk betere deal te zijn dan zijn kleinere broertje en een iets minder goede deal dan zijn grotere broer. Voor deze review heb ik van SanDisk namelijk de 240gb versie gekregen en ik zal deze dus onder de loep nemen.

 

 

Specificaties




Op deze SSD zit 3 jaar fabrieksgarantie. Een vrij nette termijn, hoewel ik voor je hoop en persoonlijk denk dat de SSD het langer uithoudt, immers gaat het toch om je data. Vergeet niet altijd een back-up te maken. Je zult niet de eerste zijn die te maken krijgt met corrupte bestanden of een cryptolocker!

Al met al vrij indrukwekkende specificaties. De SSD heeft een maximale read (lees)-snelheid van 415 MB/s en een maximale write (schrijf)-snelheid van 340 MB/s over USB 3.0. Huidige SATA-600 SSD’s tikken over het algemeen maximaal de 550/550 aan. Echter is dat voor bepaalde mensen niet het belangrijkste. Deze SSD is namelijk gebouwd om schokken en vibraties te weerstaan, daarbij heeft hij ook een vrij groot temperatuursbereik waarbij hij opgeslagen kan worden.

Unboxing

De SSD komt in een net zwart kartonnen doosje wat je open kunt klappen. Aan de buitenkant staat een afbeelding van de vierkante SSD en aan de zijkanten de compatibility (usb 3.0/2.0), wat trademark informatie, made in China en een afbeelding van de SSD genomen vanaf de zijkant. Al met al geeft het doosje dus duidelijk weer wat je aan de binnenkant ervan kunt vinden.



Sla je het doosje open dan staat er voor je neus ineens een SSD. Het design van het doosje is erg mooi en je kan duidelijk zien dat SanDisk er tijd en moeite in heeft gestoken het eruit te laten zien als een premium product. Aan de linkertkant is een ingezoemde foto te zien in combinatie met de tekst dat er een metalen ring aan de SSD zit voor aan je sleutelbos, dat de SSD klein is en dat er een USB-kabel bij zit. Aan de rechterkant kan je de SSD zien zitten in het doosje en staat er dat de SSD een rubbere bumper heeft voor een hogere duurzaamheid en een bedekte USB-poort.

Als je de SSD dan uit het doosje dan open maakt en de SSD eruit haalt dan komt de bijgeleverde USB3.0-kabel tevoorschijn in combinatie met een quick start guide. Deze is overigens niet in het Nederlands, maar wel in het Engels, Duits en Frans te lezen. De SSD zelf heeft een ribbelige bovenkant die gemaakt is van plastic. Dit zorgt voor een prima uitstraling en het zorgt ervoor dat de SSD lekker in de hand voelt, bovendien zorgt her ervoor dat vingerafdrukken en krassen moeilijk zichtbaar zijn. Minder opvallend is misschien wel de rubberen bumper rondom de SSD. Deze bumper zorgt ervoor dat hij minder snel stuk gaat bij een val aangezien het rubber de val breekt. Deze bumper is niet gemaakt van één stuk rubber zoals je vaak rondom smartphones ziet, maar heeft kleine gaatjes erin zitten. Dit zorgt ervoor dat de SSD er verre van lomp uit ziet, een prima oplossing naar mijn mening. De USB-poort is zoals eerder vermeld beschermd door een rubberen dopje wat vast zit aan de SSD. Op het moment dat de kabel in de SSD gaat, hoef je dus niet het dopje ergens neer te leggen, zeer handig. Met zijn grootte van 7,5 bij 7,5 cm hoogte van 1cm is de SSD vrij handzaam en elegant.



De SSD in combinatie met een laptop, in dit geval mijn ASUS N56 ziet er uit als volgt:






Op de onderkant van de SSD is een laagje rubber aangebracht zodat de SSD niet van de tafel afschuift en goed blijft liggen. Verder staat er op de achterkant de naam van de SSD (oftewel van het model), de capaciteit en wat keurmerkjes.

Verder zit er een handige metalen ring aan zodat je de SSD als sleutelhanger kunt gebruiken. Ik vind hem persoonlijk iets te groot voor een “gewone” sleutelhanger, maar ik kan begrijpen dat hij aan je autosleutels wel mooi zal staan. Voor een student zoals ik, is hij daar echter te groot voor. Toch wil ik het je graag laten zien, aangezien het er gewoon prachtig uit ziet.


Anandtech heeft de SSD opengemaak omdat CrystalDiskInfo en ChipGenius de schijf niet herkennen en is tot de conclusie gekomen dat er een Silicon Motion SMI2246XT controller in zit met vier keer een 64GB SanDisk 05448 064G. Verder doet de SSD aan TRIM en aan garbage collection. Hieronder kan je een paar van hun foto’s vinden:


Software

Deze SSD is min of meer “plug and play”, maar SanDisk heeft wat snufjes toegevoegd onder de naam SanDisk SecureAccess, wat gemaakt is door EncryptStick. Eerst zal ik wat van het plug and play gedeelte laten zien en vervolgens overgaan op het encryptiegedeelte.

Op het moment dat je de SSD aansluit staat er een mapje “SanDisk SecureAcces” van 30.2 MB. Dat is het enige mapje wat zichtbaar is. Het andere mapje genaamd “Overige” zoals te zien is op de screenshot hieronder is later toegevoegd door mij. De SSD heet standaard “Extreme 500”.

Als je klikt op het mapje “SanDisk SecureAccess” staan er 2 mapjes, één met guides in pdf-format en één met het programma voor mac. De andere file genaamd “SanDiskSecureAccessV3_win.exe” is de encryptiesoftware Sandisk SecureAccess.

Als je dat programma dan opstart krijg je het volgende te zien en wilt de software natuurlijk eerst updaten. Vriendelijk als ik ben liet ik dat doen, maar om één of andere reden kreeg ik het standaard niet werkend. Dus ik heb de nieuwste versie maar van de website van SanDisk afgehaald, deze werkte wel (maar overigens alleen als het programma op de SSD of een ander SanDisk product staat). Ik vond het jammer dat dit niet werkte op mijn computer en mijn laptop, echter was de workaround vrij eenvoudig. Natuurlijk accepteer je de End Users License Agreement en heb je deze goed doorgelezen.



Nu begint het leuke gedeelte, je mag je eigen container aanmaken waarin je encrypte bestanden bewaard gaan worden. Verzin een moeilijk wachtwoord, hoewel zoals later blijkt er alleen versleuteld kan worden met 128 bits AES, iets wat relatief karig is aangezien er al een stuk beter op de markt is.Echter moet je betalen als je deze extra functies wilt.

Rechtsonder staat een grote groene opvallende knop met “Upgrade your security”. Ik vind het persoonlijk ongelooflijk dat er nog eens extra geld betaald moet worden voor extra features waaronder AES256-bit, 512 of 1024 versleuteling. De grote groene knop brengt je naar de website van EncryptStick.

Het toevoegen van bestanden gaat heel eenvoudig, of je sleept ze of je kiest ze via de filebrowser, net wat je liever hebt. Nadat het programma klaar is met het kopiëren wordt je gevraagd of het originele bestand verwijderd moet worden. Je kunt natuurlijk zelf kiezen of je dat wilt of niet.

In de settings van het bestand kan je onder Timeouts de applicatie timeout kiezen en de password expiration tijd en datum. Dit kan handig zijn voor het geval dat je niet te lang je containers open wilt laten staan. Onder Encryption kan je dus zien dat alleen AES 128 bit beschikbaar is en 256, 512 en 1024 bit wel ondersteund worden, maar je die waarschijlijk alleen kunt krijgen als je de volledige versie koopt. Onder Locations kan je aangeven waar de back-up van de schijf gemaakt moet worden en hoeveel back-ups er automatisch gemaakt worden. Onder Advanced kan je de optie “Enable seperate vault password option” aan of uit zetten. Al met al kan je de basisdingen dus prima aanpassen in de Options.



In het geval dat je je data wilt restoren vanaf je back-up kan je de Restore Wizard gebruiken. Je kiest eerst de locatie van je back-up, dan welke back-up je wilt gebruiken. Hierna geef je aan dat je het prima vindt dat alle data wordt vervangen met de data van de back-up en het proces zal beginnen.


Als je dan gaat kijken waar alle data wordt opgeslagen, dan zie je dat er een mapje bij is gekomen genaamd “SanDiskSecureAcces Vault”. Als je daarop klikt komen er meerdere mapjes tevoorschijn en zal in één van deze mapjes je container zitten. Bij mij was dat in het mapje “05”.

Als je eenmaal een container hebt gemaakt met SanDisk SecureAcces kan je hem openen en krijg je het volgende scherm te zien. Als je dan je wachtwoord bent vergeten en klikt op “Forgot your password?” kan je je wachtwoordherinnering zien. Onder help kan je dus upgraden naar de volledige versie, online support krijgen (?), checken voor updates en wat informatie over het programma zelf krijgen.

<h1>Testmethode</h1>
<img src=”https://i.imgur.com/c1QztAP.png” />
Dat de SSD er goed uit ziet mag duidelijk zijn, maar hoe presteert hij aan de binnenkant? Daar koop je de SSD uiteindelijk voor, voor de prestaties. Hiervoor gebruiken we AS SSD, CrystalDiskMark met een queue depth van 1 en 32 en 1 thread, Anvil’s Storage Utilities en last but not least ATTO Disk Benchmark. Deze Queue depth geeft aan dat er meer gestapeld kan worden waardoor de inflow va informatie naar SSD’s makkelijker gaat en ze de data dus eenvoudiger kunnen verwerken. Veel SSD’s hebben een standaard queue depth van 32 maar over het algemeen zeggen de prestaties rond de 1 meer over de potentie van een SSD.

AS SSD heeft een compressibility tool wat laat zien hoe goed SSD’s presteren met compressed data. Sommige SSD’s hebben namelijk trucjes om sneller om te gaan met goed compressibele data, daardoor wordt de maximale snelheid hoger, maar aangezien de meeste data random is zal je daar niet zo veel aan hebben.
Verder heeft AS SSD een copy-test waarin prestaties “in de praktijk” kunnen worden gemeten.
Tot slot laat de standaard AS SSD benchmark prestaties zien met random 4K datablocks met 1 thread en 64 threads, sequentiele snelheden en de accestimes. De 4K datablokken zijn belangrijk aangezien ze vaak leidend zijn bij de dagelijkse taken zoals gamen en office.

CrystalDiskMark is net als AS SSD een hele oude bekende en test de Random 4k waardes, sequentiele waardes, random 4k waardes met een queue depth van 1 en sequentiele waardes met een queue depth van 1. Deze test wordt uitgevoerd met een queue depth van 32 en 1 om weer het verschil te kunnen zien.

Atto is net als de vorige 2 besproken benchmarks een synthetische benchmark, maar laat wel goed zien wat de maximale snelheden zijn bij een bepaalde grootte van de datablocks. Deze loopt van 512 B tot 8 MB met een queue depth van 4.

Anvil is een beetje een mix tussen AS SSD, CrystalDiskMark en ATTO met verschillende queue depths en data-blockgrotes. Allemaal met ongecompressde data.

Het systeem waarop dit alles getest wordt is een Asus N56 met een SATA-600 poort en een USB 3.0 aansluiting en bevat over alle mogelijke aansluitingen om het maximale uit deze SSD te persen.

Vergelijkingen worden gedaan met de Sandisk SSD Plus 240GB, de Samsung 840 EVO 120G  en de Seagate Expansion Portable USB 3.0 1TB met en zonder encryptie. In sommige benchmarks kan de schijf niet gevonden worden als hij geëncrypt is met TrueCrypt en de resultaten worden in zo’n geval ook niet meegenomen in de diagrammen. De Extreme 500 kon niet getest worden indien hij encrypt was met de software van SanDisk aangezien die niet gehele schijven kan encrypten.

Prestaties

Het lijkt net bingo, maar zo random zijn deze getallen niet. Als je toch toevallig een bingokaart naast je hebt liggen, laat hem maar lekker liggen als je naar de resultaten van deze SSD kijkt. Ik heb namelijk niet het idee dat jouw bingokaart boven de 300 uit komt, maar daar gaan we dus!

De onderstaande afbeelding maakt duidelijk dat de SanDisk Extreme 500 over het gehele spectrum relatief constant presteert op read. Op write zweven de waardes rond de 284 MB/s met een amplitude van 20MB/s.

Als we nu verder kijken naar de copy-benchmark van AS-SSD dan zien we dat de snelheid waarmee ISO-bestanden worden gekopieerd 153 MB/s is, de snelheid van programma’s 85 MB/s en die van games gemiddeld 134 MB/s. Deze resultaten kan ik niet verifiëren met de handmatige manier zoals ik later laat zien, daar zijn deze resultaten een beetje aan de lage kant voor.

Tot slot de algemene resultaten van de AS-SSD benchmark. Sequentiële snelheden zien er goed uit en de 4k snelheden zijn ook zeker niet slecht.

De resultaten van CrystalDiskMark met een queue depth van 32 en een queue depth van 1 respectievelijk.

De resultaten van ATTO Disk Benchmark met datablocks van 512B tot 8MB zijn als volgt:

Last but not least, Anvil’s storage bench, de “mix” van de vorige drie laat het volgende zien:

Maar wat zijn deze waardes waard als je ze niet kunt vergelijken met een echte SSD (Samsung 840 EVO 120GB en de SanDisk SSD Plus 240G GB) en een “gewone” hedendaagse externe hardeschijf (Seagate Expansion Portable 1TB)? Om deze reden worden de waardes met elkaar vergeleken. De kleuren zijn in elk diagram hetzelfde gehouden zodat je makkelijk van diagram naar diagram kunt springen om data te vergelijken.

Het is duidelijk dat de SanDisk Extreme 500 240GB ongeveer identiek is aan de SanDisk SSD Plus 240GB qua prestaties in het sequentiële gedeelte. Dit ligt in lijn met het eerder genoemde: Dat de eerstgenoemde gebaseerd is op de laatstgenoemde. Waarom de Access tijden van de Seagate Expansion zo hoog liggen zou ik niet weten, hoewel het kan komen doordat de schijf niet goed wilde formatteren. De schijf was immers voor het formatteren volledig geëncrypt.

De prestaties zijn in CrystalDiskMark van de externe SSD natuurlijk iets minder dan over een vergelijkbare SSD aangesloten op een SATA600 aansluiting. Desalniettemin zijn de resultaten een stuk beter dan die behaald door de externe HDD.

In ATTO wordt de SSD getest met uncompressed data in blokken van 512B tot 8MB zoals te zien is in het diagram hieronder. Weer is duidelijk dat de externe SSD de echte SSD’s voor moet laten gaan, maar wel flink betere prestaties neer zet dan de externe HDD.

Anvil’s Storage Utilities laat zien wat we eerder zagen, echter wordt nu ook goed duidelijk dat er tussen de SanDisk Extreme 500 en de SanDisk SSD Plus een redelijk verschil zit in de 4k write-snelheden terwijl de read-snelheden nagenoeg hetzelfde zijn.

<h1>Warmte- & geluidsproductie</h1>
<img src=”https://i.imgur.com/c1QztAP.png” />
Zoals je van iedere SSD gewend bent zitten er geen bewegende onderdelen in, dat zorgt ervoor dat de SSD stil is. Wel wordt hij onder load zo’n maximaal 35 graden rechts van de USB-poort.

<h1>Praktijk</h1>
<img src=”https://i.imgur.com/c1QztAP.png” />

We hebben nu gekeken naar specificaties, het uiterlijk, software, prestaties en de warmte- en geluidsproductie van de SSD. Echter zegt dat niet veel over hoe de SSD nou in de praktijk is.

Qua formaat is de SSD erg handzaam, hij past overal in, broekzakken, zelfs portemonnees (zeker die van veel vrouwen) en natuurlijk in een tasje. Met zijn formaat van 7.5 x 7.5 x 1.0 centimer is hij gewoon vrij simpel mee te nemen. Verder is hij erg licht en is de buitenkant gemaakt van plastic waar een patroontje overheen zit tegen vingerafdrukken. Verder zit er aan de SSD een handige metalen lus waar je een ringetje of iets anders doorheen kunt doen om hem makkelijk mee te nemen. Door de bumper kan hij vallen van anderhalf meter hoog overleven (in ieder geval, dat kon hij in mijn geval). Helaas deed ik dat in de buurt van een auto en stuiterte de SSD natuurlijk onder een auto. Toen moest ik een Swiffer pakken om hem onder de auto vandaan te vegen. Vervolgens heb ik de SSD opgepakt en hem nog eens even goed laten vallen van anderhalf meter hoogte op zijn zijkant en op zijn onderkant met als resultaat dat de SSD nog steeds werkt. Het is dus een vrij rigide apparaatje, ik zou hetzelfde niet hebben durven doen met mijn externe HDD.

Verder heb ik vanaf de SanDisk Extreme 500 en naar mijn Samsung SSD dingen gekopieerd en vise versa. Dit heb ik gedaan met 2GB van de meest voorkomende bestanden: .RAR, .MP4, .MP3 en JPEG. Ik heb daarvan de laagst voorkomende waarde en de hoogstvoorkomende waardes genoteerd. Met behulp van de tijd die het duurde en de grootte van de files heb ik toen berekend wat de gemiddelde snelheid was. De resultaten kun je hieronder zien:

Transfer typeMin. [MB/s]Gem. [MB/s]Max. [MB/s]
Read .RAR135221347
Write .RAR0232235
Read .MP4305332347
Write .MP4212219238
Read .MP3195214248
Write .MP3155181216
Read .JPG95149257
Write .JPG71130234

 

Foto’s

Conclusie

Het uiterlijk van deze SSD is prima, er is echt over nagedacht. De bumpers helpen tegen het beschermen tegen vallen en stoten, het patroontje zorgt voor een luxe uitstraling en helpt met het verbergen van krassen en vingerafdrukken. Verder is de USB 3.0 aansluiting verborgen achter een plugje wat vast zit aan de SSD en zit er aan de andere kant een metalen haak, waardoor je hem aan een sleutelbos of iets dergelijks kunt vastmaken. Aan de onderkant zit rubber waardoor de SSD niet snel van tafel af glijdt.

De verpakking ziet er degelijk uit zoals je mag verwachten van producten als deze. De verpakking geeft goed weer wat er zich aan de binnenkant bevindt en kan zelfs opengeslagen worden waarna de SSD zichtbaar wordt. Je krijgt er een USB 3.0 kabel bij van 20 centimeter.

De SSD is “plug and play” maar wel geeft SanDisk er encryptiesoftware bij. Deze software werkt goed en vrij eenvoudig, echter proberen ze je wel een duurdere versie te verkopen omdat deze software maar maximaal AES 128 Bit ondersteunt. Dit vind ik erg jammer.

De prestaties van deze SSD zijn prima: ze zijn vaak meer dan een drievoud beter dan die van de geteste externe HDD met grote datablokken. Met kleine datablokken loopt dit verschil alleen maar op tot soms wel 30 keer beter. De in de specificaties vermeldde snelheden worden bijna gehaald met een afwijking van 15% op write en een paar procent op read. Dat vind ik persoonlijk best netjes.

Al met al krijg je voor zo’n 100 euro een prima rigide externe SSD die je binnen 0 en 45 graden kunt gebruiken, tussen -20 en +70 graden kunt opslaan en waar je altijd je data op kwijt kunt. Een echte SATA-SSD-killer is het niet, maar hij komt aardig mee als extern USB 3.0 SSD’tje met de grotere SATA-SSD-jongens. Voor oma en opa zal de “gewone” HDD een schiktere keuze zijn, maar voor bedrijven waarin het belangrijk is dat data snel getransporteerd kan worden en de data veiliger vervoerd kan worden (hardwarematig met behulp van resistentie tegen schokken en softwarematig met de relatief zwakke AES 128 bit encryptie) is deze SSD een echte aanrader. Al met al een prima oplossing voor velen waarbij de positieve punten van de duurdere externe SSD opwegen tegen de negatieve punten van een goedkopere externe HDD. Daarom krijgt deze SSD een TechBeLike Silver Award.